Voorrede:

Samenvatting:

De waarde van wereldse kennis voor de godgeleerdheid:

In het uitgebreide voorwoord stelt Albertus Voget, doctor en professor in de godgeleerdheid, dat kennis van de klassieke oudheid, met name de Olympische Spelen, kan bijdragen aan een beter begrip van de Bijbel. Hij benadrukt het belang van de godgeleerdheid als 'koningin der wetenschappen'. Volgens hem kan wereldse kennis, als die correct wordt toegepast, de godgeleerdheid verrijken. Hij vergelijkt dit met de Tabernakel die werd verfraaid met de schatten van Egypte.

De Olympische Spelen als sleutel tot Bijbelbegrip:

Voget belicht twee manieren waarop de Olympische Spelen relevant zijn voor Bijbelstudie: de Olympische jaartelling en de gebruiken die tijdens de spelen plaatsvonden. Hij geeft een gedetailleerde beschrijving van de oorsprong en de ontwikkeling van de Olympische jaartelling, die volgens hem teruggaat tot 776 jaar voor Christus. Deze jaartelling, zo stelt Voget, biedt een waardevol referentiekader voor het begrijpen van historische gebeurtenissen en profetieën in de Bijbel, vooral in het Oude Testament.

De 'witte steen' als metafoor:

De auteur besteedt vervolgens veel aandacht aan de symboliek van de 'witte steen' in Openbaring 2:17, waar Christus belooft aan de overwinnaar een witte steen met een nieuwe naam te geven. Voget analyseert diverse interpretaties van deze metafoor, waaronder de vergelijking met een besnijdenissteen, de stenen tafelen met de wet, de grondsteen van de tempel, en keurstenen gebruikt bij verkiezingen of rechtspraak. Hij bestrijdt enkele van deze interpretaties met gedetailleerde argumenten. Uiteindelijk geeft hij de voorkeur aan de verklaring die de witte steen verbindt met de tekenen van gastvrijheid die in de oudheid werden gebruikt.

Lofzang op Theodorus Antonides en zijn werk: 

Voget sluit zijn voorwoord af met een lofzang op Theodorus Antonides, de auteur van het boek over de Olympische Spelen. Hij prijst Antonides' geleerdheid en diepgaande kennis van de Bijbel en de klassieke oudheid. Ook benadrukt hij de waarde van zijn werk voor Bijbelstudie. Hoewel Wagner, een Lutheraanse geleerde, kritiek heeft op Antonides' allegorische interpretatie van het boek Job, erkent hij zijn eruditie en scherpzinnigheid.

Vogets eruditie en vernieuwende blik:

Gedurende het voorwoord toont Voget zijn brede kennis van de klassieke en Bijbelse literatuur. Hij gebruikt talloze verwijzingen naar Griekse en Latijnse teksten en Bijbelpassages om zijn argumenten te ondersteunen. Zijn taalgebruik is typisch voor de 18e eeuw, met lange zinnen en archaïsche woorden, maar zijn betoog is helder en gestructureerd. Voget combineert een diepgaande kennis van de theologie met een open blik naar de wereldse wetenschappen. Hij laat zien hoe deze twee elkaar kunnen aanvullen en verrijken.